Metropolitan Museum of Art

blair

przysiadła na schodach METu i popijała latte. albo nie, póki co zjadała bitą śmietanę posypaną czekoladą. długą, plastikową łyżeczką. a ludzie patrzą! plotkara patrzy! bóg czuwa!

chuck

no a czak przechodził zupełnie przypadkowo, bo po co mu iść do muzeum. no i usiadł obok bler, bo spostrzegł, że to jakaś fajna dupa, i dopiero jak usiadł to się zorientował, że to bler. nieskomplikowane, skąd ;c
-bleeeer - zauważył bardzo sympatycznie.

blair

-czaaak - odpowiedziała równie sympatycznie jak i elokwentnie wielce i uśmiechnęła się w sposób stricte blerowaty, muszę zaznaczyć że bardzo lubię bitą śmietanę z czekoladą. musiałam powiedzieć to na antenie ;trzy!

chuck

czak też przepadał zupełnie więc po typowym zapytaniu, co też bler tu robi samotnie i ogólnie, przecież tu nudno, a potem przeszedł do konkretnego zapytania, czy da mu trochę, czy ma sobie sam wziąć, ahe.

blair

po głębszym namyśle, łaskawie wepchnęła (xd) mu łyżkę do ust ;c. może nie wybiła mu przy tym zębów, bo to w końcu tylko plastikowa łyżeczka, no ale ja nie wiem. różne rzeczy się dzieją na świecie.

chuck

-rozwaliłaś mi podniebienie! - zawołał, przyciskając wierzchnią stronę dłoni do ust, bo wysmarowała go tą bitą śmietaną po wardze górnej tudzież wolnej, nie wiem, nie było mnie tam.

blair

-pokaż - rozkazała, nie rozmazała, wcale tak na początku nie napisałam! no nie patrz tak na mnie. w każdym razie bler nachyliła się i odsunęła rękę czaka od jego czakowych ust i zamiast dokładnie je zbadać, y y badała je dokładnie. skucha! nie pocałowała.

chuck

stuknął językiem o górne zęby zupełnie seksownie i zmysłowo, tak zmysłowo jak się pieprzą w tym wierszu o malinach, co mieliśmy dzisiaj na polskim.
-bler, nie usta, podniebienie - pouczył ją, tak gdyby nie dosłyszała. - musisz mi pomóóóóóóóóóóc..

blair

-chętnie czak - jak to bywa na forach, w filmach tudzież serialach teraz następuje scena pocałunku. bler przysunęła się kawałek, odstawiając kawę zupełnie przezornie na bok, żeby brońpanieboże nie zalać swojej nowej dżerzejowskiej sukienki nie wiem jakiej projektantki, nie bij mnie ale w obliczu sceny pocałunku metka to mało istotny detal.

chuck

a w telewizji mówią, że coś niesamowitego, czak wprawdzie nie uważał takiego ot pocałunku za coś niesamowitego, bo to czak, aczkolwiek pociągnął ją za y yyy yy y y cokolwiek związanego z sukienką, ale nic jej nie zrobił, skąąąd. i tak sobie myślał, że 'kurwa, ale jestem głodny'.

blair

bler w tym samym czasie rozważała czy lepszą inwestycją będą zielone czy fioletowe botki, więc zdecydowała się na jedne i drugie. w tak zwanym międzyczasie pocałowała czaka pod okiem, aczkolwiek nie wsadziła mu nosa do oka. nie wiem jak, ale tak. bo to nie byłoby chyba romantyczne z tego co mi się wydaje. no.

chuck

przekrzywiła głowę może? luźne zgadywanko.
-bleri, chodźmy stąd, śmierdzi - zmarszczył nos, właściwie lubię nos eda, ale ja eda lubię ogólnie, więc moje zdanie się liczy. i pogłaskał ją po policzku lewym dłonią prawą, kciukiem wygładzając jej cokolwiek. nie to żeby była pomarszczona na twarzy xd.

blair

albo na tyłku, co to to nie, si? c]
-yhm - wymruczała albo coś tam w każdym razie wydała z siebie tamten dźwięk i wstała. a ja lubię głos eda i nos i włos i całego eda w sumie, bo jest hot podniecający i mam ksiel w gaciach, podaj mi ręcznik kobieto!

chuck

może miseczkę lepiej? =c. a wiesz, że edi ma zespuuuł? =o.
wstał i generalnie to nie kręciło mu się w głowie i nie ma zamiaru zemdleć, bo te takie typiary na różnych forkach ciągle mdleją i mnie wkurzają. nieważne.
-do mnie, tak? mam yy - właściwie to wszystko miał - bordo?